Ook zo van dit boek genoten? Zeg het voort!’ Uitgeverij De Kring voegt een folder met deze tekst toe aan het boek SCHIFFMACHER – met in de titel een omgedraaide ‘A’ – dat Corrie Verkerk schreef over het leven van Henk Schiffmacher. Het is een persoonlijk verhaal geworden over een levende legende; oftewel Hanky Panky, ‘the Da Vinci of Tattooing’, zoals Schiffmacher in de Amerikaanse pers werd genoemd nadat hij wereldsterren onder handen had genomen.

Corrie Verkerk was van 1979 tot vorig jaar in dienst van Het Parool. Ze staat bekend als een razende reporter met een tomeloze energie, een ijzeren doorzettingsvermogen en een vlotte pen. Zeg maar: een Formule één-pen. Kortom, bepaald geen beginneling. Toch is het verrassend en bewonderenswaardig hoe vakkundig ze in slechts acht maanden tijd de weerbarstige Henk Schiffmacher binnenstebuiten keerde. Ze verwerkte haar bevindingen in een boek, dat door André Nientied in Het Parool werd omschreven als een ‘schelmenroman, vermomd als biografie’. Chapeau!

Het contract met Uitgeverij De Kring werd vorig jaar november getekend, de deadline was 1 juli 2016. Onmogelijk, lijkt het. Maar niet voor pitbull en woordtovenares Verkerk. Haar boek geeft een volledig beeld van het bewogen leven van Schiffmacher, die volgend jaar 65 jaar wordt en veertig jaar in het tattoovak zit. Een leven vol vlees en vrouwen, drank en drugs, wel en wee, kameraden en klootzakken. Ze schrijft over zijn jeugd als slagerszoon in Harderwijk, dat het boek de geniale slogan opleverde: ‘de slagersjongen die altijd in het vlees is gebleven’. Ze schrijft over zijn turbulente liefdesleven en seksuele uitspattingen overal ter wereld, over vier huwelijken en twee dochters. Over beroemde vrienden als Herman Brood, Anthony Kiedis van The Red Hot Chili Peppers, Jan Cremer, Barry Hay en John Irving. Over ruzie met de Hells Angels, het Tattoo Museum-debacle, maar vooral over de passie van een tot op het bot creatief mens. Of het nou gaat om fotograferen, tekenen, of wat dan ook. 

Het boek is een gepassioneerd opgeschreven relaas over een man die niet anders kan leven dan gepassioneerd. Het leest als een trein, ook als die hele Schiffmacher je geen moer interesseert. Het is een goed boek dankzij het talent van Corrie Verkerk. Een paar fragmenten, bijvoorbeeld over zijn jeugd: “Soms huurde hij, voor wat extra inkomsten, een boerderijtje waar mensen voor een kwartje hun fietsen konden stallen. Werken zat hem in het bloed. ‘Ik ben werkende geboren. Een vulkaan. Er borreltje en pruttelt altijd wat. Mijn opa bond me altijd op het hart: “Neem nooit een vaste baan in loondienst, daar word je maar lui van. Je moet op je eigen benen kunnen staan.”’ Veelzeggend en tekenend.

Of, iets heel anders: “Hanky Panky, the most famous tattooshop in the world bestaat nog steeds, aan de Oudezijds Voorburgwal 141. Maar Schiffmacher heeft er sinds zijn gedwongen vertrek geen stap meer gezet. Over de dag van dat gedwongen afscheid praat hij liever niet, of slechts in diplomatieke termen. Wie ernaar vraagt krijgt steevast het antwoord: ‘What happens in Vegas stays in Vegas. Ik had immers niet te maken met de voorzitter van woningbouwvereniging De Key, maar met de voorzitter van de Hells Angels. Al sodemieterde er ineens een belangrijk deel van mijn leven weg.’” Corrie Verkerk is met haar opschrijfboekje en bandrecorder naast Schiffmacher gaan zitten. Ze luisterde, noteerde, onthield alles en oordeelde niet.

Het resultaat is een pakkend boek van 256 pagina’s, dat er in het eerste hoofdstuk met gestrekt been ingaat. Verkerk opent met Schiffmachers cokeverslaving. Bám! Je weet meteen met wie je te maken hebt. Het boek eindigt met het hoofdstuk ‘De vleselijke wereldkaart van Schiffmacher zelf’, waarin aan de hand van verhalen wordt beschreven wat de tattookoning zelf op het grote lijf heeft laten zetten. Dit alles gelardeerd met gedetailleerde foto’s van armen, benen, rug, billen, schouders. De fotoreeks zou niet misstaan in een slagersfolder. Deze foto’s illustreren, zoals door het hele boek, precies waar de tekst over gaat. Erg goed is dat.

De laatste regels van het boek zijn tekenend voor Corrie Verkerk zelf: “Of er, in al die maanden, een tatoeage op mijn eigen huid verscheen? ‘Als je een boek over Schiffmacher schrijft kom je daar niet onderuit,’ voorspelden vrienden en collega’s. Het antwoord is: nee. Ik heb ervoor getekend om zijn verhalen in gedrukte letters ‘op papier’ te zetten. Doet minder pijn en, net als een tatoeage, blijven de herinneringen net zo levend…” Kortom: ik heb genoten van dit boek. SCHIFFMACHER, kóóp dat boek!

www.uitgeverijdekring.nl (17 euro vijftig) De portretten van Corrie Verkerk en Henk Schiffmacher tijdens de presentatie van het boek zijn gemaak door fotogaaf John Melskens