Renée van Wegberg en haar mannen
Renée van Wegberg bewees twee jaar geleden in Liesbeth List – De Musical dat ze Liesbeth List perfect kan imiteren. Ik heb het vooral over het markante timbre van La List: laag en ietwat hees. Van Wegberg won voor haar rake vertolking in januari 2018 dan ook terecht een Musical Award als beste vrouwelijke hoofdrol in een kleine musical. Maar de in Limburg geboren zangeres kan meer. Veel meer. Dat bewees ze al in de theaterconcerten Vive La France deel 1 & 2. Nu is ze tot eind december op tournee met het theaterconcert List, Shaffy & Piaf. Met niet alleen repertoire van de drie grootheden uit de titel, maar ook van Aznavour en Brel.
Geen Liesbeth List Soundmixshow
Aan het begin van de avond brengt de zangeres het lied In Oktober precies in het timbre dat we kenen van Liesbeth List. Wordt dit een Liesbeth List Soundmixshow? Nee, ze onderbreekt zichzelf en vraagt de toeschouwers uitdagend: “Herkent u de stem?” Ja, natuurlijk doen we dat. Ze zegt dat we de rest van de voorstelling haar eigen stem zullen horen ‘met hier en daar een beetje een zachte g’. Goed bedacht van Louis van Beek, die de verbindende teksten maakte. De zangeres maakt het lied in haar eigen stem af en zingt vervolgens behoorlijk jazzy ’t Is Stil in Amsterdam.
Lekker casual
De avond is aangenaam afwisselend. Aan het begin oogt Renée van Wegberg niet als een vedette. Integendeel, ze draagt skinny jeans en een stoer jack boven torenhoge naaldhakken. Er waren bij de première toeschouwers – ook collega’s van de zangeres – die zich stoorden aan deze casual look: “dat is toch geen diva!” Pas na de pauze draagt ze paillettenjurken, maar het is duidelijk dat Renée zich lekker voelt in casual. Het maakt niet uit hoe ze eruit ziet, als ze lekker uitpakt met fijne vertolkingen van Zeg Me Dat Het Niet Zo Is, Les Feuilles Mortes/Autumn Leaves en nog veel meer.
Verrassingen
Er zijn ook verrassingen, zoals het doldwaze liedje Sjaantje (met het Haantje). Helaas wordt niet gezegd – en ook niet vermeld in het programmafoldertje – dat dit liedje is geschreven door Ramses Shaffy en Polo de Haas. Even storend vond ik dat na het lied De Verzoening de naam Frank Boeyen niet werd genoemd; ook niet in het foldertje. Verrassend is dat Renée van Wegberg met pianist en muzikaal leider Billy Maluw Baby, It’s Cold Outside zingt, de klassieker die Liesbeth List ooit opnam met Rod McKuen. Louis van Beek bedacht dat het in het MeToo-tijdperk beter is om in dit duet de rollen om te draaien. Tja… Aangrijpend is de uitvoering van De Klokken van de Hel, een van de Mauthausen-liederen van Mikis Theodorakis. Grappig is de manier waarop de zangeres Pastorale introduceert: “Liesbeth en Ramses hadden geen idee waar dit lied over ging of hoe veel Lennaert Nijgh tijdens het schrijven van deze tekst had gerookt of gesnoven.”
Vrijheid
De mannen op het podium spelen een grotere rol dan louter begeleiders. Billy Maluw zingt op een onstuimige manier de Shaffy-klassiekers Sammy en Zonder bagage; heerlijk! De grootste verrassing is Job Greuter, die twee jaar geleden als stagiaire meedeed aan Liesbeth List – de Musical. Hij begeleidt zichzelf op de cello, terwijl hij een ingetogen versie zingt van Jacques Brels Oud Amsterdam. Erg goed. Ook goed zijn Greuters krachtige vertolkingen van La Vie en Rose en Shaffy’s spitsvondige treiterliefdeslied De Een Wil De Ander. De mannen komen naar voren, terwijl ze me Renée het opzwepende lied Vrijheid zingen, eerst alleen met percussiebegeleiding. Voor mij het hoogtepunt van de avond. Rode draad in het concert is dat je eerlijk moet zijn en naar je hart moet luisteren. Dit zegt Renée van Wegberg als introductie bij het lied Heb Het Leven Lief, dat naadloos overgaat in Piafs Non, Je Regrette Rien.
Hans Cornelissen
Liesbeth List loopt de afgelopen twintig jaar ook als een rode draad door het theaterleven van Hans Cornelissen. In 1999 speelde hij als acteur mee in de musical Piaf, waarin La List grandioos gestalte gaf aan Edith Piaf. Dit was de eerste productie van Albert Verlinde, die toen nog opereerde onder de naam V&V Entertainment. List speelde na de bejubelde musical vervolgens het theaterconcert Van Shaffy tot Piaf en ze speelde in het seizoen 2009/2010 opnieuw Edith Piaf in een aangepaste versie van de musical. Heel bijzonder was dat ze zowel in 2000 als in 2009 een Musical Award kreeg voor haar loepzuivere en goudeerlijke vertolking van Piaf.
L’histoire se répète
Tegenwoordig is Hans Cornelissen zelf al jaren producent, samen met Ruud de Graaf. Hij borduurt met Renée van Wegberg voort op het succes van de Liesbeth List-musical, zoals List dat zelf indertijd deed na het succes van de Piaf-musical. Een gaaf geval van ‘L’histoire se répète’. Van tevoren vreesde ik dat opnieuw ‘Renée van Wegberg als Liesbeth List’ een uitgekauwd concept zou zijn. Een beetje zoals Martijn Fischer, die na zijn grote doorbraak in Hij Gelooft in Mij André Hazes maar niet los kan laten. Maar die vrees was ongegrond. Franse chansons passen Renée van Wegberg als een handschoen. Onwillekeurig vroe ik me af hoe het met de echte Liesbeth List gaat, die twee jaar geleden na de première van ‘haar’ musical uit het openbare leven verdween en door haar dochter Elisah volledig wordt afgeschermd. Hopelijk is haar leven in het verzorgingshuis draaglijk; het komt haar toe.
Renée van Wegberg zingt! List, Shaffy & Piaf, gezien 23 september 2019 in Schouwburg Amstelveen, een productie van De Graaf & Cornelissen. Een theaterconcert door Renée van Wegberg, (muzikaal leider) Billy Maluw, Job Greuter, Berry Janssen en André van Damme, regie Paul van Ewijk, idee & samenstelling Hans Cornelissen, verbindende teksten Louis van Beek, scènefoto’s Robin Kamphuis, foto van Anne-Rose en de portier Ruub Petow Edwin Mulders, tournee t/m 21 december 2019. Kaarten en inlichtingen: www.degraafencornelissen.nl