Showponies 2: weer een roze monsterhit

(foto Tom Sebus)

De eerste Alex Klaasen Revue – Showponies, die in maart 2018 in première ging, was een ongekend succes. Alle letters van het LHBTQI+-alfabet werden bediend, pers en publiek waren laaiend enthousiast, de tournee was compleet uitverkocht. Alex Klaasen bewees zichzelf als de koning Midas van het hedendaagse theater; alles wat hij aanraakt verandert in goud. Hij had toen al zes Musical Awards, de Neerlands Hoop voor zijn soloprogramma Eindelijk alleen en de Johan Kaartprijs. De Johan Kaartprijs-jury beschreef Klaasen als “het grootste multi-talent dat we op dit moment hebben. Altijd glashelder, technisch knap, oergeestig, dan weer met fijn vileine trekken en even zo snel weer ontroerend. Zijn prachtige zangstem zet hij ongekend veelzijdig in. Alex woekert intelligent met zijn talent en trekt voor al zijn rollen het onderste uit de kast.”

Roze draad

(foto Tom Sebus)

Het onderste uit de kast; die beschrijving is perfect voor De Alex Klaasen Revue – Showponies 2, de show die 7 oktober 2019 een uitbundige première beleefde in het DeLaMar Theater. Alex Klaasen laat het publiek aan het begin van de voorstelling weten dat hij uit de kast gaat komen. Opnieuw; de eerste keer was toen hij achttien was en nu is hij 43. Na de eerste keer genoot hij er niet echt van, vandaar. Homoseksualiteit is hoe dan ook de roze draad in Showponies, net als de eerste editie. Maar, benadrukt Klaasen: “Homo betekent ook gewoon ‘mens’.” Deze show gaat over alles en iedereen, over het hele alfabet, over elk geslachtsdeel, maar ook over vazen die bij Kunst & Kitsch potten blijken te zijn, over alternatieve Barbiepoppen (zoals ‘Lesbie de Pottenbarbie’ en ‘Barbie Streisand’), over dieren, over serieuze zaken en melige gekkigheid.

Simply the best

Anne-Rose en showpony van Non de Gêne (foto Hans Schuppers)

Anne-Rose en dragqueen Galore (eigen foto)

Alex Klaasen bewijst opnieuw dat hij ‘simply the best’ is. Ik schreef het na de eerste Showponies ook al: in 1998 woonde ik in de Theaterschool Amsterdam een repetitie bij van de voorstelling Obsession. Daar hoorde ik voor het een jongen zingen; een jongen met een grote neus, iets te dik, niet moeders mooiste. Op dat moment openbaarde zich een wonder. Wàt een stem, wàt een uitstraling, wàt gebeurde hier? Pure magie! Dit talent sloeg bij mij in als een rijzende ster. De destijds 21-jarige jongen heette Alex Klaasen. Ruim twintig jaar later is hij de alom gevierde, veelzijdige (musical)acteur, theatermaker, cabaretier, zanger, schrijver. Hij laat in interviews weten dat Showponies het lekkerste èn het meest bevredigende is wat hij ooit heeft gedaan. Een showpony is een lekker extravert iemand die houdt van glitter, van verkleden, van dansen. Die sfeer was er optimaal tijdens de première, mede dankzij de aanwezigen die zich hadden gehouden aan de roze dresscode, zoals dragqueen Galore. Sfeerverhogend waren ook de mensen van de entertainmentagency Non de Gêne, zoals de levensgrote roze eenhoorn die het publiek welkom heette en na afloop danste bij de draaimolenpaarden (zie: www.nondegene.nl).

Acceptatie

(foto Tom Sebus)

Waarom is De Alex Klaasen Revue – Showponies 2 zo overrompelend goed? Het is een revue vol technische hoogstandjes, feilloze samenzang en dubieuze woordspelingen. Zo vraagt Alex Klaasen bijvoorbeeld aan Freek Bartels of die het wel eens met een vrouw heeft gedaan. Bartels: “Jawel. Maar seks met een vrouw is zoiets als een vakantie naar Finland. Best leuk maar je kan ook wel zonder”. Alex Klaasen zingt gevoelige liedjes over de transgenderliefde: “Zij is een hij. Voor mij is het zij aan zij, maar ook hij aan hij”. Hij zingt met zijn achtkoppige ensemble een liedje dat ‘nergens over gaat’. Nou ja, nergens… het gaat over acceptatie, maar dit woord wordt discreet achter de hand gefluisterd. Klaasen speelt ook de oudere homo Nico van Stroefschut die alles vertelt over de kast waar hij uit is gekomen. Dat doet hij met een stem die ik herken: de stem van Willem Oltmans!

Stijfje en Kriebel

Alex Klaasen en Jip Smit (foto Tom Sebus)

Er is een ode aan het genderneutrale toilet, met een geweldige tapdans (choreografie en staging Daan Wijnands). Ook is er ruimte voor gekkigheid, zoals de talkshow Bla Bla Big, waarin Barbara Schnitzelhaar Klaasen als een moddervet varken interviewt over zijn boek Fit, vet & fabulous. Er is een krankzinnige act met pratende poppen: een grote vagina die Kriebel heet, een gigantische lul die luistert naar de naam Stijfje en de nog grotere zwarte lul Swaffel, Alex Klaasen met een grote Johan Derksen-snor als Opa Onderbuik en zijn sekspop Hormona. De poppen zijn gemaakt door Mieke van der Hulst. Er is een geestige LHBT-variant op het aloude Wim Sonneveld-nummer Ik ben met Catootje naar de botermarkt geweest: “voor iedereen die in hokjes denkt”. Alex Klaasen zingt als bijenkoningin een lied, waarin hij aanzet tot ‘hommelhaat’.

(foto Bram Willems)

Radio City Music Hall

Het laatste avondmaal (foto Bram Willems)

Wie ook alle lof verdienen, zijn – afgezien van Klaasen zelf – zijn co-schrijvers Niek Barendsen en Jurrian van Dongen, de componisten Rutger de Bekker, Peter de Witte, Jan en Keez Groenteman; dankzij hun muziek krijgen de liedjes een soort Schmidt/Bannink-gevoel. Decorontwerper Roos Veenkamp maakte een helder decor, met een draaiende schrijf, een spiegel die doet denken aan Busby Berekey-scènes uit oude Fred Astaire- en Ginger Roger-fllms. Ook zeer effectief is de achtergrond van het decor met halfronde bogen die doen denken aan Radio City Music Hall. Verder maakte Arno Bremers, die ook al decennia lang meedraait, zeer functionele kleding: bijvoorbeeld roze ‘onesies’ als basiskostuums en hemelse kleding, wanneer Alex Klaasen als ‘Gésus’ – “Zo spreek je mijn naam uit!” – met de apostelen aanzit voor het laatste avondmaal. Daar blijkt dat Gésus en Judas ‘een setje’ zijn met een voorliefde voor kookbijbels.

Alexander de musical

Na de pauze wordt Alexander de musical gespeeld. Alex Klaasen speelt zelf de titelrol: “Want dat doe ik beter dan anderen die auditie deden. Zoals Leontine Borsato, Gerrit Zalm en Frank Masmeijer”. In de musical ‘over lust en wellust liefde, seks en de dood’ is Alexander Wilhelmus Johannes Klaasen een wonderkind, een talentvol voetballer en… – surprise, surprise – hetero. Hij en zijn vrouw zingen het liefdesduet Je bent alles wat ik wou. Wauw! Deze wending stuit op protest van zijn tegenspelers: “Alex als hetero? Kom op zeg! Ook al is het een musical, het moet wel een béétje geloofwaardig zijn.” Als Alex aan het eind van de musical dood in zijn kist ligt, vindt hij dat dit het uitgelezen moment is om ‘uit de kist’ te komen.

Ruimte voor diepgang

Roze eenhoorn van Non de Gêne (eigen foto)

Ricardo van Non de Gêne (eigen foto)

Alex Klaasen beheerst het toneel volkomen. Hij heeft het talent om te boeien, zelfs als zijn tekst schijnbaar nergens over gaat. Dat had Toon Hermans, dat had Wim Sonneveld, dat had Wim Kan, dat heeft André van Duin, dat heeft Alex Klaasen. Ondertussen is er wel degelijk ook ruimte voor diepgang, bijvoorbeeld als hij een brief voorleest die zijn vader hem schreef nadat hij uit de kast was gekomen. Of als hij het mooie lied Durf het gewoon opnieuw zingt. Alex Klaasen en zijn mensen hebben met Showponies 2 weer een monsterhit te pakken. Na de première voltrok zich in het DeLaMar bovendien een knallend feest, mede dankzij de mensen van Non de Gêne, een dj en pekingeendbitterballen. Zie voor de trailer: https://www.youtube.com/watch?time_continue=46&v=yJYVcB3zII0

Anne-Rose op de rode loper (foto Anneke Janssen)

De Alex Klaasen Revue – Showponies 2, gezien 7 oktober 2019 in het DeLaMar, een productie van More Theater Producties, met Alex Klaasen (ook tekst), Freek Bartels, Jip Smit, Daniel Cornelissen, Desi van Doeveren, Kiefer Zwart, Cripta Scheepers, Stef van Gelder en Roman Brasser, teksten verder Jurrian van Dongen en Niek Barendsen, muziek Jan Groenteman, Keez Groenteman, Peter van de Witte en Rutger de Bekker, regie Gijs de Lange en Esther Habbema, choreografie/staging Daan Wijnands, decor Thomas Rupert en Roos Veenkamp, kostuums Arno Bremers, scènefoto’s Tom Sebus en Bram Willems, foto’s van Anne-Rose Anneke Janssen, andere foto’s en het filmpje zijn eigen materiaal. Tournee t/m 26 april (de laatste vijftien voorstellingen in het DeLaMar). Inlichtingen en reserveren: www.alexklaasen.nl of www.moretheater.nl